[ORP] Het kleine meisje op het plein

Fye

Plotseling neemt Lisa Fye mee naar een plek iets verderop en vraagt haar wat dingen. Nog voor Fye kan antwoorden pakt Lisa haar hand weer en loopt met haar terug naar het gezelschap. Dan zegt Lisa opeens heel veel, Fye vindt het een beetje streng klinken, maar Lisa glimlacht erbij dus het is duidelijk vriendelijk bedoeld. Fye hoort Prinsesje uitleg geven aan de haar onbekende vrouw en begrijpt dat deze Yiala heet. Daarna went Prinsesje zich weer tot Fye.

Fye we zullen niet boos zijn kun jij die meneer zijn spulletjes terug geven? Je kunt wel te eten krijgen en even bij ons thuis komen dan kun je een nachtje blijven en gaan we morge op zoek naar je ouders. We hebben konijntjes en paardjes dat vind je vast leuk.

Fye kijkt Prinsesje aan, ze weet niet goed wat ze moet doen en denkt na. Er zat genoeg geld in de buidel om het de komende dagen goed te hebben, als ze de ketting kon verkopen kon ze misschien zelfs de komende weken wel goed eten, misschien kon ze zelfs wat nieuwe kleding kopen, maar een warm bed en een dak boven haar hoofd klonk ook erg aanlokkelijk na al die tijd op straat te hebben geleefd en ze hield van konijntjes en paardjes. Omdat ze toch hoopt haar ouders te vinden en Prinsesje heeft beloofd dat de grote mensen niet boos zouden worden besluit ze dan toch maar toe te geven dat ze Joris bestolen had. Ze laat haar hoofd een beetje hangen en loopt naar hem toe, dan haalt ze de geldbuidel en de ketting tevoorschijn en geeft ze aan hem.

Sorry heer, hier hebt u uw spulletjes terug.

Prinsesje

Prinses was in afwachting wat fye zou doen. Gelukkig deed ze wat goed was en dat stelde haar gerust er zat wel wat goeds van binnen. Ze zag hoe ze de spullen terug gaf aan de man. Nu nog hopen dat het gemeend was en ze niet weer zou gaan stelen. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. Koala zal haar zien aankomen thuis maar morgen zouden ze gelijk gaan zoeken Fye moest haar ouders vreselijk missen, en als het goed zou zijn haar ouders haar.

Ze keek naar Joris die blij was zijn spullen terug te krijgen. Dankje wel Fye ik denk dat Joris blij is dat je hem zijn spullen hebt terug gegeven. Zullen we zo dan naar huis gaan dan kunnen we lekker wat eten.
_________________

--Man_met_pij

Joris nam zijn spullen aan toen Fye ze aan hem terug gaf en glimlachte. "Dankje wel Fye ik denk dat Joris blij is dat je hem zijn spullen hebt terug gegeven. Zullen we zo dan naar huis gaan dan kunnen we lekker wat eten., hoorde hij Prinsesje zeggen. Snel gaf hij het kleine meisje een aai over de bol. "Je hebt het juiste gedaan, kleine meid, ik ben blij dat ik mijn spulletjes terug heb en ik hoop dat je je ouders snel terug vindt." Daarna keek hij naar Prinsesje, haalde wat florijnen uit zijn geldbuidel en gaf deze aan haar. Neemt u dit alstublieft van me aan, dan draait u tenminste niet alleen voor de kosten op die u moet maken om voor dit meisje te zorgen tot ze haar ouders terug vindt. Ik wens u veel succes met de zoektocht." Joris groette het gezelschap nog even en knikte beleefd met zijn hoofd naar de dames. Daarna draaide hij zich om en liep terug naar zijn huisje.

Yiala

Yiala glimlachte en nadat Lisaaa met Fye had gepraat en zij de gestolen goederen terug gaf, de de waarde monnik liet zien wat ware naasteliefde was kon yiala het niet laten om glimlachend te zeggen
Zo het is nu opgelost.
Yiala hurkte bij Fye neer en zei tegen haar
Zo meisje nu ga je gezellig met vrouwe Prinsesje en Lisaaa mee en laat hen voor jou zorgen totdat we je ouders weer hebben gevonden.
En als je nu een keer honger hebt of geld nodig hebt, als deze gift op is geraakt, kun je altijd even bij het stadhuis vragen naar Hoofdmentor Yiala, want we hebben voor kinderen zoals jij een klein reserve potje.
Maar dan moet je me beloven dat je niet meer gaat stelen... Afgesproken?

Daarna wendde Yiala zich tot Prinsesje: Als ik enige informatie krijg wat betreft haar ouders laat ik het je meteen weten goed?
_________________

,Lid Leidense stadsraad*Officier orde van Verdienste*

Lisaaa

Lisa is blij dat dit is opgelost.
Nu heeft ze voor even een zusje. Misschien kan ze Apro dan even vergeten.
Ze glimlacht even als ze hoort dat Yiala nog altijd Lisaaa zegt in plaats van gewoon Lisa te zeggen.

Fye

Er gebeurt heel veel rond Fye, Prinsesje bedankt haar wanneer ze de spulletjes terug geeft aan de man met de bruine pij die zich had voorgesteld als Joris. Daarna bedankte Joris haar en gaf Fye een aai over haar bol. Ze kijkt hoe de man vervolgens wat florijnen aan Prinsesje geeft en haar zegt daarmee te willen bijdragen aan de kosten van het zorgen voor een klein meisje en daarna wegloopt. Dan begint vrouwe Yiala weer te spreken.

Zo het is nu opgelost.

Yiala hurkt en wendt zich tot Fye.

Zo meisje nu ga je gezellig met vrouwe Prinsesje en Lisaaa mee en laat hen voor jou zorgen totdat we je ouders weer hebben gevonden.
En als je nu een keer honger hebt of geld nodig hebt, als deze gift op is geraakt, kun je altijd even bij het stadhuis vragen naar Hoofdmentor Yiala, want we hebben voor kinderen zoals jij een klein reserve potje.
Maar dan moet je me beloven dat je niet meer gaat stelen... Afgesproken?

Fye kijkt Yiala aan, glimlacht en geeft zelfverzekerd antwoord op haar vraag.

Afgesproken!

Dan staat Yiala weer recht en spreekt tegen Prinsesje.

Als ik enige informatie krijg wat betreft haar ouders laat ik het je meteen weten goed?

Fye is blij, als zoveel mensen haar helpen zou ze vast en zeker haar ouders weer terug weten te vinden. Ze pakt de hand van Prinsesje vast en kijkt haar aan.

Gaat u me echt helpen?

Prinsesje

Prinses knikt naar de Joris die haar wat florijnen geeft. Ze pakt ze aan maar zegt erbij. Dat was niet nodig geweest heer. Langzaam droop de man af die blij was dat hij zijn spullen terug had.

Ondertussen was Yiala tegen Fye aan het praten. Ze was blij dat dit voorval niet op een drama uitgelopen was. Fye knikte naar Yiala en had een glimlach op haar gezicht. Bedankt Yiala laat het me weten als je wat meer hoord of weet van haar ouders.

Fye pakte haar hand vast en keek haar aan. Gaat u me echt helpen? Vroeg Fye. Prinse keek haar aan en lachte. Natuurlijk zal ik je helpen maar eerst ga je even lekker in bad en gaan we een paar schoentjes voor je maken. Pakte met haar andere hand die van Lisa en samen gingen ze de Oosterpoort door.
_________________

Fye

Natuurlijk zal ik je helpen maar eerst ga je even lekker in bad en gaan we een paar schoentjes voor je maken.

Fye glimlacht naar Prinsesje en wanneer zij de hand van Lisa heeft genomen, loopt Fye mee de ooster poort uit.

[OOC: Einde RP, allen bedankt voor de medewerking]

Het kleine meisje op het plein

--Man_met_pij

De man met de pij stopte op gepaste afstand van de vrouw en de twee meisjes. Zijn conditie was niet al te goed en al steunend op zijn knieën, haalde hij een paar keer diep adem om bij te komen. Omdat Fye op de nek van Prinsesje zat en ze Lisaaa dicht bij zich trok, ging de man er van uit dat beide meisjes kinderen van de vrouw waren "Excuseer mij, maar dat meisje heeft mijn geld en mijn ketting gestolen vrouwe, u zou uw kinderen wat beter in de gaten moeten houden." De man was niet echt boos, hij wist hoe kinderen soms konden zijn en op dit soort momenten was hij blij dat zijn eigen kinderen al geruime tijd volwassen waren.

Fye

Fye wordt opnieuw opgetild en door Prinses op haar schouders gezet. Daarna vraagt Prinses aan Lisa of ze mee gaat zoeken naar het huisje van Fye. Dan hoort Fye opeens een mannenstem roepen.

Dief! Dief! Dat meisje is een dief!

Het liefst wilde Fye het op een lopen zetten, maar zo, op de schouders van Prinses zittend, lukte dat haar natuurlijk niet. De man komt steeds dichterbij en houdt halt vlak voor Prinses, Lisa en Fye. Prinses kijkt hem met open mond aan en trekt Lisa naar zich toe. Even twijfelt Fye wat ze moet doen, maar al snel besluit ze te doen alsof ze van niets weet. De man kan immers toch niets bewijzen.

Prinsesje

Prinsesje liep rustig met de meiden richting de poort om het huisje van Fye te gaan zoeken. Gelukkig was Fye niet zwaar en past ze goed op haar schouders. Haar gezichtje was al wat vrolijker gaan staan en er rammelde iets dat aan haar lichaam hing maar Prinses schonk er verder geen aandacht aan.

dan ineens Schrikt ze als ze een harde mannen stem vlak achter zich met voetstappen dichterbij hoort komen. 'Dief! Dief! Dat meisje is een dief!" Geschrokken keek ze om de man had een pij in zijn hand en was niet zo groot. Prinses wist niet wat te doen moest ze rennen of blijven staan, over wie had hij het over haar dochter of over Fye. Zou het misterieuze aan Fye hierbij ontrafeld zijn? was ze nou echt zo dom geweest een dief niet te herkennen want dat deed ze normaal uit duizenden. Dat waren natuurlijk wel oude mannen. Misschien hadden haar ouders haar wel laten stelen, ze wist het niet haar gedachten schoten alle kanten op.

Ze keek de man recht aan en deed uit angst een paar stappen achteruit. Gelukkig kwam de man langzaam tot stilstand en bleef die zoals elk goed gemanierd man op gepaste afstand van haar staan. het enige wat Prinses op dit moment kon doen was met een iets open mond verbaast naar de man kijken. Ze trok Lisa dicht tegen zicht aan.
_________________

--Man_met_pij

Na zijn ontmoeting met het kleine meisje, was de man met de bruine pij bijna direct naar huis gegaan. Hij deed hetzelfde als altijd wanneer hij thuis kwam, zette water op voor wat kruidenthee en deed daarna op zijn gemakje het koord om zijn middel wat losser, om daarna zijn geldbuidel op tafel te gooien en met zijn voeten omhoog aan de tafel te gaan zitten. Toen hij echter vandaag zijn buidel wilde pakken, trof hij een lege plek aan op de plaats waar hij zijn geld al sinds jaar en dag bewaarde. "Wel heb ik ooit!", mompelde de man. Even dacht hij na en betwijfelde dat het kleine meisje hem van zijn geld had bestolen, maar het kon niet anders, zij was de laatste die dicht genoeg bij hem was geweest om hem zijn geld afhandig te kunnen maken. Al denkend wreef hij met zijn hand over zijn nek, op zoek naar de ketting die er normaal altijd hing, en was opnieuw geschokt toen deze ook weg bleek te zijn. Snel trok hij zijn koord weer wat strakker aan en beende zich een weg terug naar het marktplein, als hij snel genoeg was, zou hij het meisje vast nog wel kunnen vinden.

Al snel kwam de man weer op het marktplein aan, hij keek even rond maar zag het meisje nergens meer. Net op het moment dat hij de moed op wilde geven en terug naar huis wilde gaan, viel zijn oog op een vrouw die met twee kleine kinderen bij de oostelijke stadspoort stond. Zijn verbazing was groot toen hij zag hoe de vrouw de kleine dievegge op haar schouders zette. Hij tilde zijn pij een stukje op en zo snel als zijn korte benen zijn grote, logge lichaam konden dragen, rende hij naar de stadspoort. Ondertussen riep hij luid naar de vrouw: "Dief! Dief! Dat meisje is een dief!"

Prinsesje

Kijkt van de één naar wat deed ze nou weer verkeerd ze snapte er werkelijk niks van. Ze hield haar mond en kwam weer overeind. Ze wist wel waar haar huisje was maar toch ook weer niet hmm Prinses haalde haar schouders op en liet Lisa verder spreken. Ze nam Fye van haar over en zetten haar op haar schouder. Lies help je mee het huisje van Fye vinden? dan lopen we in ieder geval door de ooster poort. Lisa kende de bossen ten ooste van Leiden net zo goed als Prinses maar Prinses had nog nooit een huisje in het bos gezien waarvan ze de familie niet kende. Kijken of Lies hen kon leiden terwil ze Fye's aanwijzingen aanelkaar plakte.
_________________

Fye

Dan wordt Fye opgetild door Lisa en naar de stadspoort gebracht.

Zo Faye, daar kwam je dus vandaan?
En wat heb je toen gedaan, weet je dat nog?
Liep je over dit pad?

Fye kijkt naar het pad en volgt het met haar betraande oogjes, ze wist niet meer zeker of ze over het pad was gekomen, het was ook al een paar dagen geleden dat ze in Leiden aangekomen was. Ze was in ieder geval wel uit het bos gekomen, dat wist ze nog wel. Zachtjes slaat ze haar armen om Lisa's hals en legt haar hoofdje tegen haar schouder, waarna ze zachtjes antwoord geeft.

Weet ik niet, ik kwam wel uit het bos in ieder geval, maar ik weet niet meer of ik op het pad liep, ik denk het wel.

Lisaaa

Lisa kijkt naar het huilende meisje.
Als haar moeder nou niet zo veel moeilijke woorden zou gebruiken.
Ze tilt de kleine Faye op en loopt richting de oostelijke stadspoort.
Zo Faye, daar kwam je dus vandaan?
En wat heb je toen gedaan, weet je dat nog?
Liep je over dit pad?
Ze staan buiten de stadspoort en Lisa kijkt naar het pad dat verder het bos in loopt.

Fye

Fye kijkt hoe Prinsesje op de grond gaat zitten en haar spulletjes neerzet.

Fye wat een mooie naam, je bent uit de oostpoort van Leiden gekomen je weet niet meer waar je huisje staat?

Fye's oogjes worden weer waterig, ze vindt dat Prinsesje het niet goed snapt en slaat haar armpjes een beetje opstandig over elkaar.

Ik weet wel waar mijn huis is, ik weet alleen niet waar IK ben. Het lijkt hier helemaal niet op thuis, het is hier heel druk en ik moet alles zelf doen en het is niet leuk.

Inmiddels stromen de tranen weer over Fye haar wangen, ze wil gewoon weer terug naar huis en in een warm bedje slapen in plaats van steeds maar buiten.

Fye

Dan voegt ook zich ook een man bij het gesprek, hij moest wel belangrijk zijn aan zijn kleding en ketting, daarbij had ze hem de laatste dagen vaker het stadhuis binnen zien lopen om hem later weer te zien vertrekken. Het was haar ook opgevallen dat hij vandaag het stadhuis niet binnen was gegaan en was blijven wachten. Ze hoopte maar dat hij haar niet heel de tijd in de gaten had gehouden. Dan maakt de man een diepe buiging en geeft haar een vrolijke groet. Fye glimlacht en wrijft haar handje zacht over de eerder buitgemaakte schat, ze was al lang blij dat niemand haar daar op betrapt had. Dan begint Prinsesje weer te spreken.

Dit is idd mijn dochter, en hoe heet jij?ik wil je wel helpen met zoeken maar hoelang ben je al rond aan het dwalen? je hebt geen idee welke kant we op moeten?

Fye voelt zich een beetje overdonderd door de waterval aan vragen, maar probeert ze allemaal zo goed mogelijk te beantwoorden. Ze denkt hard om de vragen te onthouden, zo hard dat ze onbewust haar oogjes wat dichtknijpt.

Ik heet Fye en wat is dwalen? Ik weet wel welke kant we op moeten.

Fye keek opzij en wees met haar vingertje naar de meest oostelijke stadspoort.

Daar ben ik door hier gekomen.

Prinsesje

Prinses kreeg last van haar knieën en ging erbij op de grond zitten haar kleding was toch al vies dus wat maakte het ook uit. Haar mandje met wol en huiden zetten ze naast zich op de grond neer.

Ze keek nog even van Flo naar haar dochter, hij kon zijn ogen niet van haar afhouden dat had ze al wel weer gezien. Hij zag haar kijken en richte zich snel weer tot het meisje.

Fye wat een mooie naam, je bent uit de oostpoort van Leiden gekomen je weet niet meer waar je huisje staat?

Prinses keek Fye vriendelijk aan, ze had iets misterieus maar ze kon niet ontdekken wat het was. Haar ouders zouden wel ontzettend ongerust zijn als ze al een lange tijd weg was van huis. Zouden ze haar komen zoeken of zouden ze haar niet eens missen vroeg ze zich af.
_________________

Florius

Florius blijft op een afstand staan, nog steeds niet helemaal wetend wat hij moet doen. Als hij Lisa ook naar het meisje ziet lopen besluit Florius er ook bij te komen. Zodra hij bij het meisje is kijkt hij even naar Prinsesje. Dan richt hij zich tot het meisje. Hij begrijpt wel dat ze het allemaal een beetje eng vindt. Daarom probeert hij haar op haar gemak te stellen door vriendelijk te glimlachen, en hij maakt een diepe buiging voor haar.Hooii! zegt hij vrolijk, en hij kijkt even om naar Lisa. Even komt er een rode gloed op zijn wangen. Wat is er met haar? vraagt hij niet helemaal wetend wat hij nu moet doen. Hij is blij dat Prinsesje erbij is, want die weet wel wat er moet gebeuren.
_________________

Bishop of Utrecht - Apostolic Nuntius of Holland - Vice-Primate of the Holy Roman Empire – Priest of Leiden – Gross Hospittler of the Teutonic Order

Prinsesje

Prinses grinnikt als ze ineens ziet dat haar dochter naast haar kom staan en weer met haar enthausiasme aan de haal gaat. Haar dochter was ongeveer net zo oud als het meisje zelf en toch zie het meisje u tegen haar dat vond ze wel erg netjes. Dit is idd mijn dochter zet ze tegen het meisje, en hoe heet jij? ik wil je wel helpen met zoeken maar hoelang ben je al rond aan het dwalen? je hebt geen idee welke kant we op moeten?Kijk naar Lies die met haar lief lachende gezichtje af en toe een blik op florius werpt, die 2 waten zo gek op elkaar Prinses kon niet anders dan het leuk vinden.
_________________

Fye

Fye schrikt een beetje wanneer de vrouw opzij springt en haar vervolgens goed bekijkt. Dan zakt de vrouw door haar knieen en vraagt: Ben je op zoek naar je papa en mama? Waaar heb je ze voor het laatst gezien kleine meid? Fye denkt even na, het was al lang geleden dat ze haar ouders voor het laatst had gezien maar het antwoord op deze vraag was simpel. Thuis, ik heb papa en mama thuis voor het laatst gezien. Fye laat haar hoofd een beetje zakken en kijkt naar haar blote voetjes terwijl ze rondjes tekent met de grote teen van haar rechtervoet.

Prinsesje

Prinses moet stiekem een beetje lachen als het meisje met haar tenen rondjes maakt in het zand. Arm kind loopt ze hier zonder schoentjes met al die grote mensen die er op kunne ngaan staan. Ze had haar ouders thuis voor het laatst gezien hmm dat kon maar 1 ding betekenen. Ben je weg gelopen van huist kleine meid?
_________________

Fye

Fye heft haar hoofd weer op en begint zachtjes te snikken. Ik wilde niet weglopen, maar papa was er niet en mama was aan het slapen en ik had heel veel honger en toen ging ik eten zoeken in het bos en toen was mijn huis weg. Fye wrijft met haar handpalmen door haar betraande ogen. De tranen mengen zich met het vuil op haar handen en gezicht en laten een smoezelige spoor achter op haar jukbeenderen. Daarna kijkt ze de vrouw weer aan.Wilt u mij helpen?

Lisaaa

Lisa liep heerlijk van de dag te genieten over het plein.
Ineens zag ze haar moeder gehurkt zitten bij een klein meisje.
Als ze iets verder kijkt ziet ze ook haar vriendje Florius erbij staan.
Ze kijken allebei een beetje hopeloos naar het meisje.
Lisa besluit te kijken en te vragen wat er aan de hand is.
Ze hoort haar moeder iets zeggen over dat het meisje haar ouders kwijt is.
Ze vraagt aan haar moeder of ze de naam van het meisje al weten.
Haar moeder schud van nee.
Ze glimlacht naar haar moeder en kijkt naar het meisje..
Kijk, dit is mijn moeder, ze heet Prinsesje.
Lisa wijst naar haar moeder en dan naar zichzelf.
En ik ben Lisa, ik ben heel trots op mijn moeder, en ze ziet er ook mooi uit he, met haar blonde haren. Ik heb zwarte haren, net als mijn papa.
Hoe zien jou papa en mama eruit?
Lisa lachte naar het meisje en hoopte dat ze zo een beetje wijzer zouden worden, als ze de namen van haar ouders niet wist, kon ze misschien haar ouders en huis beschrijven.

Fye

Fye kijkt naar de vrouw die zich zojuist bij hen had gevoegd, ze zegt dat de eerste vrouw haar moeder is en Prinsesje heet om vervolgens naar zichzelf te wijzen.

En ik ben Lisa, ik ben heel trots op mijn moeder, en ze ziet er ook mooi uit he, met haar blonde haren. Ik heb zwarte haren, net als mijn papa.
Hoe zien jou papa en mama eruit?

Fye kijkt naar het mooie, zwarte haar van Lisa terwijl ze wat aan haar eigen haar plukt.

U heeft mooi haar, het lijkt op dat van mijn moeder, maar haar haar is korter en niet zo donker. Mijn papa heeft wel zo'n kleur haar als u, maar nog heel veel korter.

Prinsesje

Prinses liep over het plein ze was druk bezig met wol en huiden bij elkaar te scharrelen wol en huiden waren schaars en je moest er goed voor zoeken, ze had er tegenwoordig een dag taak aan. Gelukkig had ze zelf ook nog schapen maar die leverden niet genoeg wol voor alle kleding die er gemaakt moesten worden.

Ze zwaaide naar Florius die een beetje raar en afwachten naar iets stond te kijken. Ze schonk er geen aandacht aan en liep verder ze had het druk zat vandaag.

Op dat moment werd er aan het rok getrokken, geschrokken sprong ze opzij toen ze opzij keek en een klein meisje zag was de rust snel verdwenen en keek ze in haar vragende oogjes. Het was een mooi meisje ze bekeek haar is goed. Ze was schuw dat kon ze zo zien. Ze ging door het knieën en bleef haar aankijken. Ben je op zoek naar je papa en mama? Waaar heb je ze voor het laatst gezien kleine meid?
_________________

Fye

De man met de bruine pij buigt zich rustig naar het kleine meisje toe en antwoordt haar. Sorry meisje, ik ken je niet, kun je me vertellen hoe je papa en mama heten? Fye denkt even na, er verschijnt zelfs een denkrimpel op haar kleine neusje, dan zegt ze: Mijn papa en mama heten papa en mama natuurlijk, weet u waar ze zijn nu? De man kijkt haar een beetje bedroeft aan, hij kan natuurlijk niet weten wie haar papa en mama zijn zonder hun namen. Ik denk niet dat ik je papa en mama ken. De man gaat weer recht staan en wil zijn pas over het plein vervolgen, maar dan begint Fye hard te huilen en met haar vuistjes in haar ogen te wrijven. Uit medelijden blijft de man toch nog even staan en vraagt haar of hij dan misschien iets anders voor haar zou kunnen doen. Heb je honger, kleine meid? Lust je een appel? Ik moet geen appel, ik wil mijn papa en mama!, brult Fye over het stadsplein heen terwijl ze met haar rechtervoetje op de grond stampt. De man zakt door zijn hurken tot hij op haar hoogte zit en wil nog wat zeggen, maar nog voor zijn mond de woorden kan vormen valt Fye hem om zijn nek en droogt haar betraande ogen aan zijn kleding. De man, die ook niet goed weet wat te doen, legt ongemakkelijk een hand op haar rug en geeft haar een paar troostende klopjes, in de hoop dat ze bedaart.

Dan laat Fye de man weer los en gaat recht staan. Sorry meneer, het gaat wel weer, dankuwel. Er loopt nog een enkele verdwaalde traan over haar wang en om de show nog wat kracht bij te zetten voegt Fye nog een pruillipje toe voor ze zich omdraait en stiekem glimlacht zodra ze er zeker van is dat de man haar gezicht niet meer kan zien. Iets verderop draait ze zich nog eens om en laat haar ogen over de mensen op het plein glijden tot ze er zeker van is dat ze de man met de bruine pij niet meer ziet, daarna laat ze zich tegen een muurtje op de grond zakken en voelt met haar hand onder de vodden die haar lijfje bedekken. Al snel haalt ze een goedgevulde lederen buidel te voorschijn en een gouden ketting te voorschijn die ze zojuist van de man die haar troostte had ontvreemd. Fye glimlacht nog iets breder en mompelt zachtjes iets tegen zichzelf waarna ze de net buitgemaakte spulletjes goed weg stopt. Dan staat ze weer op en kijkt over het marktplein.

Het duurt niet lang voor haar oog is gevallen op een mooie, jonge vrouw, die aan haar kleding te zien ook wel een dikke geldbuidel ergens bij zich zal dragen. Fye zet haar zielige gezicht weer op, loopt naar de dame en trekt zacht aan haar rokken. Weet u waar mijn papa en mama zijn?

Florius

Florius is al de hele dag in de weer in het stadhuis. Ondanks dat hij nog maar een paar dagen burgemeester is, heeft hij al veel te doen gehad. Kijken hoeveel er in de opslagplaats lag, zorgen maken over hoe de belasting betaald kan worden, en hij heeft zelfs aanpassingen aan de stadsherberg gedaan! Voor vandaag heeft hij veel brieven geschreven, vooral naar andere burgemeesters. Zo wilde hij de banden met de andere steden versterken. Rond het middaguur is hij het even zat. Hij schat aan de stand van de zon te zien dat het tegen de middag was. Zelf heeft hij toch wel honger gekregen van het werk. Daarom besluit hij te kijken of er op de markt wat te eten valt te halen.

Op het stadsplein is het drukker dan normaal. Florius is blij Leiden weer zo in leven te zien. Door de winter waren er een hoop mensen teruggetrokken geweest, en de zomer was tot nu toe ook niet heel erg goed geweest. Maar vandaag was het redelijk weer. Als hij net het stadhuis uitloopt, staat hij even stil. Hij kijkt eens rond en haalt diep adem. Even denkt hij na, over de verschillende geuren die hij allemaal ruikt. Hmm, van alle heerlijke geuren krijgt hij nog meer honger, en loopt de paar treden af die voor het stadhuis zijn. Af en toe kijkt hij eens naar mensen, en knikt hier en daar naar bekenden. Hij vraagt zich af of alle mensen eigenlijk een doel hebben om ergens heen te gaan... Opeens ziet hij een meisje lopen. Waarom het hem opviel uit de vele mensen, hij heeft geen idee. Hij besluit haar te volgen, en kijkt naar wat ze van plan is. Hij blijft op een veilige afstand. Uit een steeg kwam iemand aangelopen. Florius ziet hoe het meisje de man greep, en hem iets vragen. Florius besluit nog maar even af te wachten wat er gebeurt...
_________________

Bishop of Utrecht - Apostolic Nuntius of Holland - Vice-Primate of the Holy Roman Empire – Priest of Leiden – Gross Hospittler of the Teutonic Order

Fye

Fye loopt de markt op, ze was al een tijdje in Leiden en ook al eerder op het dorpsplein geweest, maar ze had nog niet eerder van zich laten horen. Voor vandaag had ze aandachtig gekeken naar wie kwam en weer ging, want dat was waar je op moest letten was haar vertelt. Ze had gekaatst met de bal met andere kinderen zonder zelf ooit echt opgemerkt te worden, maar vandaag was de dag dat ze durfde, dat ze eindelijk iemand ging laten zien dat ze er was. Fye dacht terug aan de woorden van haar moeder, dat ze niemand moest vertrouwen, behalve zichzelf.
Dat was makkelijk gezegd geweest, in Megen was het duidelijk geweest op wie ze mocht vertrouwen, maar het waren juist die mensen geweest waarop ze niet had kunnen vertrouwen.Papa, mama...., mompelt ze zacht voor ze verder het plein op loopt.

Ze had speciaal op vandaag gewacht, een dag waarop het drukker was dan de andere dagen, het was belangrijk dat er veel mensen waren. Nou ja, niet perse belangrijk, maar de kans om gehoord te worden zou groter zijn. Fye haalde nog eens diep adem voor ze vanuit een steegje tevoorschijn kwam, waarna ze iemand bij een bruinige pij greep en vroeg: Hallo, weet u waar mijn papa en mama zijn?

Prinsesje

Prinses bleef naar de man kijken die wat buiten adem begon te praten.
"Excuseer mij, maar dat meisje heeft mijn geld en mijn ketting gestolen vrouwe, u zou uw kinderen wat beter in de gaten moeten houden." Hoorde ze de man zeggen. Prinses kon uit zijn gebaren opmaken dat hij Fye bedoelde. Even was ze in verwarring gebracht haar kind? Ze leek in de verste verte niet op haar dochter of haar zelf maar goed de man had niks slechts met haar voort dus bleef rustig en even vriendelijk als altijd.

Goede morge meneer, dit is mijn dochter Zei ze terwijl ze naar Lisa keek. Maar dit meisje hier is haar ouders kwijt en ik wilde haar helpen zoeken haar huis terug te vinden. Mag ik u vragen waarom u haar er zo aprubt van beschuldigt uw ketting te hebben gestolen te hebben?
Prinses kon het niet geloven zo'n klein meisje zou ze echt iets gestolen hebben? Ze herinnerde zich het gerinkel en dacht na, toch kon het niet vond ze zelf Fye was te onschuldig. Toch haalde ze Fye van haar nek en zette haar voor haar op de grond maar bleef met een arm om haar heen gehurkt achter haar staan. Denkt u echt werkelijk dat dit kleine meisje uw ketting gestolen heeft?
_________________

Fye

Fye volgt het gesprek tussen de man en Prinsesje, dan haalt Prinsesje Fye weer van haar schouders af en zet haar op de grond. Ze houdt haar arm om Fye heen en hurkt achter haar.

Denkt u echt werkelijk dat dit kleine meisje uw ketting gestolen heeft?

Fye kijkt omhoog naar de man met de pij, maakt haar ogen zo groot mogelijk en doet haar best om haar onderlipje zoveel mogelijk te laten pruilen.

--Man_met_pij

De man hoorde Prinsesje zeggen dat het meisje op haar schouders niet haar dochter was, daarna vroeg ze waarom hij Fye zo abrupt beschuldigde van diefstal. "Het spijt me vrouwe, ik ging er te snel van uit dat beide meisjes uw dochters waren.", antwoordde de man. Toen realiseerde hij zich dat hij zich helemaal niet had voorgesteld aan de vrouw, dat besloot hij dan ook maar eerst te doen. "Excuseer mij, ik zou haast vergeten mijzelf voor te stellen door alle commotie, mijn naam is Joris en ik kwam ongeveer een half uur eerder het meisje dat op uw schouders zit tegen op de markt, ze zei tegen mij ook dat ze haar ouders zocht en toen ik vervolgens thuiskwam merkte ik dat mijn geldbuidel en ketting misten. Vlak voor ik haar ontmoette had ik nog een paar appels gekocht en toen had ik mijn geldbuidel dus nog. Vandaar dat ik vermoed dat dat meisje op uw schouders mij heeft beroofd. De man keek hoe Prinsesje het meisje van haar schouders haalde en op de grond zette. "Denkt u echt werkelijk dat dit kleine meisje uw ketting gestolen heeft?", hoorde hij Prinsesje vragen. De man keek nog eens naar de kleine Fye, die er erg onschuldig en een beetje zielig uitzag met haar grote ogen en haar pruillipje. De man krabte vertwijfeld in zijn nek. "Ik uh, ik denk het wel. Het zou erg toevallig zijn als ik mijn geldbuidel en mijn ketting tegelijk verloren heb, denkt u niet?"

Prinsesje

Prinses die erg op beleefdheid gesteld was knikte naar de man toen hij zich voorstelde. Mijn naam is Prinsesje Kyara. Aangenaam kennis met u te maken. Ze kon zien dat Joris erg overtuigd was van zijn zaak. Er waren twee redenen die ze kon bedenken waarom Fye misschien de ketting het de buidel van Joris gestolen kon hebben, de eerste was dat ze al zo lang van huis was en zo wanhopig dat ze ergens wat vandaan moest halen en als tweede wat al eerder in haar gedachte op was gekomen dat Fye toch niet zo onschuldig was als dat ze er werkelijk uitzag.

Prinses keek van achter Fye naar Joris wat kon ze doen? Ze besloot zich eerst tot Fye te richten Fye kijk me is aan, heb jij de spullen van deze man gestolen?
_________________

Yiala

Yiala was die dag vroeg opgestaan om bij de poorten te staan om mensen te ontvangen.
Meestal liep ze een ronde door Leiden van de ene poort naar de andere via de markt zodat ze daar direct alles in de gaten kon houden.
Toen ze bij de oostpoort aankwam hoorde ze ineens roepen

Dief! Dief! Dat meisje is een dief!

Ze zag niet direct waar het het vandaan kwam, maar toen zag ze een soort monnik naar een vrouw met een kind in haar armen rennen.
Ze rende er half naar toe en toen ze zag dat het Prinsesje was met een onbekend kind in haar armen fronste ze even met haar wenkbrauwen

Goededag allemaal,hoi prinsesje, wat is hier aan de hand als ik vragen mag?
_________________

,Lid Leidense stadsraad*Officier orde van Verdienste*

Fye

Fye hoort hoe de man zich voorstelt als Joris en uitlegt wat er precies gebeurt is, dan kijkt Prinsesje haar aan en spreekt haar streng toe.

Fye kijk me is aan, heb jij de spullen van deze man gestolen?

Fye kijkt Prinsesje in haar ogen, maar kan maar niet beslissen wat ze moet doen, ze kan bekennen en misschien zouden ze dan begripvol zijn, maar ze kan ook liegen in de hoop dat ze haar geloven en dan zou ze misschien nog dagen kunnen eten onder te hoeven bedelen. Net als ze wil beginnen te spreken ziet ze nog een vrouw (Yiala) het gezelschap naderen.

Goededag allemaal,hoi prinsesje, wat is hier aan de hand als ik vragen mag?

Fye besluit te zwijgen en het gesprek van Prinsesje en de 'nieuwe' vrouw af te wachten.

Lisaaa

Ze schrok van de woorden van de man die schijnbaar Joris heette.
Zou Faye hem echt bestolen hebben?
Ze luisterde naar de discussie.
Zonder dat haar moeder het echt merkte haalde ze Faye van de schouders van haar moeder af en nam haar bij de hand. Ze liep enkele meters van hun vandaan.

Vervelend he, zoveel mensen. Ze keek in de richting van de volwassenen en toen richte ze zich weer op Faye.
Ze hurkte voor haar neer zodat ze haar recht aan kon kijken.

Zeg eens kleine meid, tegen mij kan je eerlijk zijn, heb je die spulletjes van die man gepakt of niet?

Faye gaf nog geen antwoord.
Lisa besloot het anders aan te pakken en kreeg een idee.
Zonder Faye uit het oog te verliezen pakte ze haar handje en liep weer naar de nog altijd discussiërende volwassenen.

Willen jullie even luisteren? Vroeg ze.
Iedereen keek haar aan. Ze werd er een beetje zenuwachtig van maar ging toch door.

Stel, mijnheer, u bent een klein meisje. Ze kon een glimlach niet onderdrukken en ze zag haar moeder ook stilletjes lachen.
U bent helemaal verdwaald, zonder ouders en geen bekende.
Maar u heeft honger, maar er is niemand die wat te eten voor u heeft, de bakker verteld dat u dat u geld nodig heeft, komt u dan maar terug.
En zo zeggen de vis- en groentman hetzelfde.
U beseft dat als u niet eet, u het niet lang meer zal redden.
Dan komt er een duur geklede man op u af, zo klein en niet van schuld bewust pakt u een paar centjes en een ketting.
Ja, als Faye dat gedaan zou hebben, dat is fout!
Maar zeg eens heer, had u niet hetzelfde gedaan in deze situatie?
Of nog beter gezegt, had u niet die gene kúnnen zijn, die het meisje geld of voedsel had aangeboden?
Dan had ze nu eerlijk haar brood kunnen halen en was uw ketting en geld niet vermist! Denkt u daar nog maar eens over na, heer!

--Man_met_pij

Joris zag hoe Lisaaa Fye meenam naar enkele meters verderop en wat tegen haar zei, Daarna kwamen Lisaaa en Fye weer terug en begon Lisaaa een beetje zenuwachtig te spreken. Stel, mijnheer, u bent een klein meisje.
U bent helemaal verdwaald, zonder ouders en geen bekende.
Maar u heeft honger, maar er is niemand die wat te eten voor u heeft, de bakker verteld dat u dat u geld nodig heeft, komt u dan maar terug.
En zo zeggen de vis- en groentman hetzelfde.
U beseft dat als u niet eet, u het niet lang meer zal redden.
Dan komt er een duur geklede man op u af, zo klein en niet van schuld bewust pakt u een paar centjes en een ketting.
Ja, als Faye dat gedaan zou hebben, dat is fout!
Maar zeg eens heer, had u niet hetzelfde gedaan in deze situatie?
Of nog beter gezegt, had u niet die gene kúnnen zijn, die het meisje geld of voedsel had aangeboden?
Dan had ze nu eerlijk haar brood kunnen halen en was uw ketting en geld niet vermist! Denkt u daar nog maar eens over na, heer!"

Joris begreep precies wat ze bedoelde en probeerde het nog eens uit te leggen aan Lisaaa. "Ik weet dat het leven op straat zwaar kan zijn, maar ik heb haar een appel aangeboden en die wilde ze niet aannemen. Ik had haar anders graag nog wat florijnen gegeven, maar mijn ketting is me dierbaar, die geef ik liever niet af.

Prinsesje

Prinses keek naar Lisa die het voor Fye opnam. Lisa was een lieve meid en daarbij ook nog erg slim. Ze luisterde naar Lisa die had helemaal gelijk dacht ze bij zichzelf. Nadat Lisa gesproken had richte ze zich even tot Yiala.Hoi vrouwe Yiala, ik wilde dit meisje helpen haar ouders te vinden maar het is een beetje uit de hand gelopen allemaal.

Ze richte zich tot Fye. Fye we zullen niet boos zijn kun jij die meneer zijn spulletjes terug geven? Je kunt wel te eten krijgen en even bij ons thuis komen dan kun je een nachtje blijven en gaan we morge op zoek naar je ouders. We hebben konijntjes en paardjes dat vind je vast leuk. Prinses keek haar met een vriendelijk gezich aan en wachte tot Fye eindelijk de kans kreeg om te praten.
_________________

Fye

Prinsesje

--Man_met_pij

Yiala

,Lid Leidense stadsraad*Officier orde van Verdienste*

Lisaaa

Fye

Prinsesje

Fye

Support us

[ORP] Het kleine meisje op het plein